မြန်မာ့ဂုဏ်ရည် ရာဇဝင်ဖတ်စာ

အား​​ေကာင်း​​ေသာ ​ေပါက်လှ

အင်း​ဝဘုရင် နရပတိသည် ၈၃၀ တွင် ​ေြမး​​ေတာ်က လုပ်ြကံသြဖင့်​ သား​​ေတာ်ရှိရာ ြပည်ြမို့​သို့​ ​ေြပး​လာ​ေသာအခါ ရာဇသြကင်္ ံတို့​ သား​အဖလည်း​ ပါလာ၏။ ထိုအခါ ြပည်ဘုရင် မင်း​ြကီး​စွာက " အင်း​ဝတွင် မင်း​တို့​ ရာဇသြကင်္ ံ သား​အဖ ​ေယာကျ်ား​​ေကာင်း​ လူ​ေကျာ်များ​ဟု ြကား​ရသည်။ ငါ့​ဆင်​ေတာ် ငရာဟု နှင့်​ တိုက်​ေသာ် ြမင်း​နှင့်​ ခံဝံ့​ပါမည်​ေလာ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူ၏။

ရာဇသြကင်္ ံလည်း​ တစ်ြကိမ် နှစ်ြကိမ် ​ေမး​​ေတာ်မူသည်ကို မည်သို့​မျှ မ​ေလျှာက် ၊ ဦး​ချ၍သာ ​ေန၏။ ရာဇသြကင်္ ံသား​ ​ေပါက်လှကား​ " ြကိုက်သည့်​ြမင်း​ကို ရလျှင် ကျွန်​ေတာ် ခံပါမည် " ဟု ​ေလျှာက်​ေလ၏။

ြပည်ဘုရင်သည် မိုး​​ေသာက်လျှင် ဆင်​ေတာ် ငရာဟုကို စီး​၍ ကျံုး​နဖူး​တွင် ​ေနလင့်​၏။ ရာဇသြကင်္ ံ သား​အဖလည်း​ ဝန်ထုပ် စည်ထုပ် ြပင်ဆင်ြပီး​မှ သား​ ​ေပါက်လှသည် ြမင်း​စီး​၍ လှံတို ၊ လှံရှည် တို့​နှင့်​ ထွက်လာ​လျှင် ြပည်ဘုရင်သည် ဆီး​၍ တိုက်​ေလ၏။

​ေပါက်လှလည်း​ ဘယ်​ေြပာင်း​ ညာြပန် အတန်ြကာကစား​ြပီး​မှ လယ်ြပင်သို့​ ​ေသွး​ခဲ့​ြပီး​လျှင် တဲပျက်တစ်ခုကို အမှီြပု၍ ခံ​ေလ၏။ ြပည်ဘုရင်သည် မိမိထင်သ​ေလာက် မလွယ်ကူ ၊ အ​ေရး​မသာသြဖင့်​ အမျက်ထွက်​ေလ​ေသာ​ေြကာင့်​ ဆင်​ေတာ်ကို ချွန်း​ဖွင့်​၍ တိုက်​ေလ၏။ ထိုအခါ ​ေပါက်လှက ​ေချာင်း​အကူး​တွင် ြပန်၍ လှံနှင့်​ထိုး​လိုက်ရာ ဆင်​ေတာ်၏ လက်ကို ထိုး​မိသြဖင့်​ ထုတ်ချင်း​ခပ်၍ ​ေြမသို့​ တစ်​ေတာင်မျှ စူး​​ေသး​၏။ ငရာဟု လှံချက်နာ​ေသာ​ေြကာင့်​ မလိုက်နိုင် ရှိသည်ကို သိလျှင် သား​အဖလည်း​ အင်း​ဝသို့​ ​ေြပး​ြက​ေလ၏။

ြပည်ဘုရင်လည်း​ အလံုး​အရင်း​ခန့်​၍ လိုက်​ေစသည်။ လိုက်​ေြကာင်း​သိလျှင် ​ေပါက်လှသည် ကညင်ပင် လက်​တစ်ဖက်ခန့်​ကို လှံနှင့်​ ထိုး​ခဲ့​သည်မှာ ထုတ်ချင်း​​ေပါက်​ေလ၏။ လိုက်သူတို့​သည် ထို ထိုး​ခဲ့​သည့်​ လှံချက်​ကို ြမင်လျှင် မလိုက်ဝံ့​၍ ြပန်ခဲ့​ြက​ေလ၏။

ြပည်ဘုရင်လည်း​ ရ​ေအာင် မဖမ်း​​ေကာင်း​​ေလာဟု အမျက်​ေတာ်ရှိ၍ အြကီး​ ​ေခါင်း​​ေဆာင်တို့​ကို သတ်​ေလ၏ ဟူသတည်း​။