မြန်မာ့ဂုဏ်ရည် ရာဇဝင်ဖတ်စာ

ဘုရင့်​​ေနာင်​ေကျာ်ထင်​ေနာ်ရထာ ​ေခါ် ဆင်ြဖူရှင်မင်း​တရား​ြကီး​

တပင်​ေရွှထီး​​ေနာက် ဘုရင့်​​ေနာင် နန်း​တက်​ေတာ်မူ၏ (၉၁၂ - ၉၄၃)။ ဤဘုရင်မှာ တပင်​ေရွှထီး​နှင့်​ ဆိုး​တူ​ေကာင်း​ဖက် ြဖစ်ခဲ့​​ေြကာင်း​ ၊ မည်မျှ​ေလာက် အစွမ်း​သတ္တိနှင့်​ ြပည့်​စံု၍ တိုက်ခိုက်​ေအာင်ြမင်ခဲ့​​ေြကာင်း​များ​ကို ကျွန်ုပ်တို့​ သိခဲ့​ရ​ေလြပီ။ ယခု ထပ်​ေလာင်း​၍ ဆိုဦး​အံ့​။

ပုဂံနယ် ငသ​ေရာက်တွင် (စာတစ်​ေစာင်တွင် ထီး​လှိုင်ရွာတွင် ဆိုသည်) လင် ​ေမာင်သိဂင်္ ၊ မယား​ မမင်း​လှ တို့​သည် ထန်း​တက်၍ အသက်​ေမွး​ရ၏။ သား​ငယ်တစ်​ေယာက် ​ေမွး​ရာ သိပ်ထား​စဉ် ကိုယ်​ေပါ်သို့​ ြခ​ေတွ တက်​ေနသြဖင့်​ ' ​ေမာင်ြခတက် ' ဟု မှည့်​​ေခါ်၏။

​ေမာင်သိဂင်္ တို့​သည် အလုပ်အကိုင် အစား​အ​ေသာက် ​ေပါရာ ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​သို့​ ​ေြပာင်း​ခဲ့​ြက၏။ ​ေတာင်တွင်း​ြကီး​တွင် တစ်ခါ၌ ​ေမာင်သိဂင်္တို့​ ထန်း​တက် ထန်း​ရည် သိမ်း​​ေနစဉ် ထန်း​ပင်ရိပ်တွင် ထို ​ေမာင်ြခတက် ကို သိပ်ထား​၏။ ထိုအခါ ​ေြမွငန်း​ြကီး​ တစ်​ေကာင်သည် သူငယ်ကို ​ေခွပတ်၍ ပါး​ပျဉ်း​ထ​ေန​ေလ၏။ တစ်စံုတစ်ရာ ​ေဘး​ရန် မြပု​ေလ။ အမိြမင်​ေသာ် ​ေြကာက်လန့်​တြကား​​ေအာ်မှ ​ေြမွငန်း​ြကီး​သည် ' ရှူး​ ရှူး​ ' ဟူ​ေသာ အသံကိုြပုလျက် ​ေတာင်အရပ်သို့​ ထွက်သွား​​ေလ၏။

ထိုထူး​ြခား​ချက်ကို ဆရာ​ေတာ်အား​ ​ေလျှာက်ထား​ရာ " ​ေြမွသွား​ရာ ​ေတာင်အရပ်သို့​ သွား​ြက​ေလ ၊ သင်တို့​ ​ေကာင်း​စား​ြက လတ္တံ့​ " ဟု ​ေဟာ​ေြပာလိုက်​ေလ၏။ ​ေဟာ​ေြပာသည့်​အတိုင်း​ ​ေတာင်ငူသို့​ ​ေြပာင်း​လာခဲ့​ြက၏။ ​ေတာင်ငူတွင်လည်း​ တပင်​ေရွှထီး​ ဖွား​စ ၊ နို့​ထိန်း​ရှာ​ေနခိုက် ြကံု၍ မမင်း​လှ သည်လည်း​ အြပစ်​ကင်း​၍ သင့်​​ေလျာ​ေသာ နို့​ထိန်း​ ြဖစ်ထိုက်သည်နှင့်​ မမင်း​လှကို ​ေရွး​​ေလ၏။ ဤသို့​အား​ြဖင့်​ ​ေမာင်ြခ​တက် ၊ တပင်​ေရွှထီး​ ၊ တပင်​ေရွှထီး​အစ်မ သခင်ြကီး​ ဤသံုး​ဦး​​ေသာ က​ေလး​တို့​သည် ညီအစ်ကို ​ေမာင်နှမ အရင်း​အချာကဲ့​သို့​ အတူ​ေန အတူစား​၍ ြကီး​ြပင်း​ြကရကုန်၏။

တပင်​ေရွှထီး​မှာ ၈၇၈ ခု ၊ ကဆုန်လြပည့်​​ေကျာ် ၁ ရက် ၊ ဗုဒ္ဓဟူး​​ေန့​ ဖွား​သည်။ ​ေမာင်ြခတက်မှာ ၈၇၇ ခု ၊ တပို့​တွဲလဆန်း​ ၁၂ ရက် ၊ ဗုဒ္ဓဟူး​​ေန့​ ၊ ​ေနတက် ခုနစ်ဖဝါး​တွင် ဖွား​သည်။ ထို့​​ေြကာင့်​ ​ေမာင်ြခတက်က သံုး​လ​ေကျာ်မျှ ြကီး​​ေလသည်။

အဖ ထန်း​တက်သမား​ ​ေမာင်သိဂင်္မှာလည်း​ တပင်​ေရွှထီး​၏ အြကီး​​ေတာ်အရာ ' မင်း​ရဲသိဂင်္သူ ' ဟူ​ေသာဘွဲ့​ကို ရ​ေလသည်။ ​ေနာက် တပင်​ေရွှထီး​သည် ဘုရင် ြဖစ်၍ ​ေတာင်ငူမှ ဟံသာဝတီသို့​ ​ေြပာင်း​​ေရွှ့​စံ​ေသာအခါ ထို မင်း​ရဲသိဂင်္သူအား​ ​ေတာင်ငူကို အပ်၍ ဘုရင်ခံ အြဖစ်ြဖင့်​ အုပ်ချုပ်​ေစ၏။

​ေမာင်ြခတက် ကိုလည်း​ ' ရှင်ရဲထွတ် ' ဟု ​ေခါ်တွင်​ေလသည်။ ရှင်ရဲထွတ် အရွယ်​ေရာက်​ေသာအခါ တပင်​ေရွှထီး​သည် နန်း​​ေတာ် ​ေြမာက်တွင် အိမ်​ေတာ်နှင့်​ ​ေနရ၏။ အစ်မ​ေတာ် သခင်ြကီး​က ​ေမာင်​ေတာ်အိမ်သို့​ စား​​ေတာ်ကွမ်း​ မြပတ်ြပင်ဆင်၍ ပို့​​ေတာ်မူရသည်တွင် ရှင်ရဲထွတ်သည် မြပတ်ကွမ်း​ ယူရန်လာရသည်နှင့်​ မြကာမီ သခင်ြကီး​ နှင့်​ ရှင်ရဲထွတ် တို့​ ချစ်ြကိုက်ြက​ေလ၏။

တစ်ခါ​ေသာ် သခင်ြကီး​ ြပက်ရယ်ဆိုသည်ကား​
" ရဲထွတ် အသင့်​တွင် ငါ၏​ေကျး​ဇူး​ များ​စွာရှိသည်။ အစား​လည်း​ ငါ့​အစား​ ၊ အဝတ်လည်း​ ငါ့​အဝတ် ၊ အသက်ရှင်ရသည်လည်း​ ငါ့​ ​ေကျး​ဇူး​သာတကား​ "
" ရဟန်း​တို့​မှာ မိမိတို့​ကိုယ်တိုင် ​ေကျာင်း​မ​ေဆာက် ၊ ဆွမ်း​မချက် ၊ သကင်္န်း​မရက် သို့​လျက်နှင့်​ အြခား​သူများ​ထက် ​ေနထိုင်စား​​ေသာက် ဝတ်ဆင်ရသည် မဟုတ်​ေလာ "
" အသင် ရဟန်​ေလာ "
" ရဟန်း​​ေသာ်ကား​ မဟုတ် ၊ သို့​ရာတွင် ဘုန်း​တန်း​ခိုး​ဂုဏ်ရှိ​ေသာ သူတို့​ကို အဝတ်အစား​ အသံုး​အ​ေဆာင် ​ေရာက်လာြမဲတည်း​။ မိန်း​မတို့​ ဘုန်း​ြကီး​သည် ဆို​ေသာ်လည်း​ မင်း​​ေယာကျ်ား​တို့​၏ အလုပ်အ​ေကျွး​သာ ြဖစ်နိုင်​ေလသည် "
" မင်း​ အထင်ြကီး​လွန်း​သည် "
" မယံုလျှင် မင်း​ဧကရာဇ် ဇာတာ​ေတာ် ၊ ​ေမာင်​ေတာ် (တပင်​ေရွှထီး​) ဇာတာ​ေတာ် ၊ အကျွန်ုပ် ဇာတာ ဤသု့​း​​ေဆာင်ကို လက်ပါး​​ေတာ်သို့​ အပ်၍ ဆရာ​ေတာ်ထံမှာ ြပ​ေစ ၊ သို့​မှ သိရမည် "
ရှင်ရဲထွတ် ဆိုတိုင်း​ ြပ​ေစ​ေသာ် ဆရာ​ေတာ်က " ဤဇာတာမှာ ​ေကာင်း​လှ၏။ မင်း​ဧကရာဇ် ဇာတာနှင့်​ တူသည်။ ဒုတိယ ဇာတာမှာ ဘုန်း​တန်ခိုး​ြကီး​၏။ ရန်ကို ​ေအာင်၏။ သို့​ရာတွင် ဓား​ လှံ လက်နက်ထိပါး​၍ ပျက်စီး​တတ်သည်။ တတိယ ဇာတာမှာ ခပ်သိမ်း​​ေသာ သူတို့​ထက် အြကီး​အကဲ အြပည်ြပည်​ေသာ မင်း​တို့​ကို အစိုး​ရ​ေသာ မင်း​ြဖစ်၍ သား​​ေတာ် ​ေြမး​​ေတာ်များ​ပင် မင်း​ဆက်၍ ြဖစ်လတ္တံ့​ " ဟု ​ေဟာ​ေြပာလိုက်၏။

​ေဟာ​ေြပာချက်တို့​ကို သခင်ြကီး​ ြကား​ရ​ေသာ် အလွန်ဝမ်း​​ေြမာက်ြခင်း​ ြဖစ်​ေလသည်။
ကာလြကာ​ေသာ် သခင်ြကီး​တွင် သ​ေန္ဓ ရှိသည်ကို မယ်​ေတာ် အလံုး​စံုသိရလျှင် ဆရာ​ေတာ်တို့​​ေရှ့​ မင်း​ြကီး​ ဥပုသ်ယူ​ေသာအခါမှ မင်း​ြကီး​အား​ ​ေလျှာက်​ေလ၏။ မင်း​ြကီး​လည်း​ အမျက် ြပင်း​စွာထွက်၍ " ငရဲထွတ်ကို သတ်​ေလ " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူသည်တွင် ဆရာ​ေတာ်တို့​က " သင် မင်း​ြကီး​သည် ယခု ငါတို့​​ေရှ့​တာင်ပင် ရှစ်ပါး​သီလကို ယူသည်။ ဤမျှ​ေသာအမှုကို သည်း​မခံနိုင်လျှင် ဘုရား​ဆုြပည့်​ရန် အလွန်ခက်ခဲလှ၏ " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူြကမှ ဆိတ်ဆိတ်​ေန​ေတာ်မူ၏။

ဤသို့​ ြဖစ်ပျက်​ေနသည့်​အခါ ရှင်ရဲထွတ်မှာကား​ တစ်စံုတစ်ရာ မသိဘဲ ဝတ်​ေကာင်း​တန်ဆာ ဆင်ယင်၍ ပန်း​ကံုး​​ေရှ့​ဆွယ် ​ေနာက်ဆွယ် ချြပီး​လျှင် ြကက်တိုက်​ေညာင်ပင်သို့​သွား​၍ ြကက်တိုက်​ေန၏။ ထိုအခါ အိပ်ဖန် ထွက်လာ​ေသာ သူတို့​နှင့်​​ေတွ့​၍ အ​ေြကာင်း​မျိုး​ကို ြကား​​ေသာ် " လူတို့​မှာ ကံသာလျှင် ြပဋ္ဌ​ာန်း​ရင်း​ရှိ၏ ၊ မစိုး​ရိမ် " ဟု ဆိုလိုက်၏။
မိုး​​ေသာက်​ေသာ် ရှင်ရဲထွတ် ဤသို့​ ြကံ၏။ ငါ​ေြပး​ပုန်း​​ေရှာင်လွှဲ​ေသာ်လည်း​ မလွတ်​ေပရာ။ ငါ့​ဇာတာကို ဝင်၍ဆက်မည်။ သတ်လိုလည်း​ သတ်​ေစ ၊ ထား​လိုလည်း​ ထား​​ေစ။ ကံသာလျှင် အရင်း​တည်း​ဟု နှလံုး​သွင်း​လျက် ဇာတာကို ဝင်၍ ဆက်​ေလ၏။ မင်း​ြကီး​လည်း​ ဇာတာစန်း​လဂ်ကို အလွန်နား​လည်သူ ြဖစ်၍ " ငရဲထွတ်ကို ငါသတ်​ေသာ် ငါ့​၌ သံသာရာဝန်​ေလး​ လိမ့်​မည် ၊ ချင်း​၏ ဇာတာလည်း​ ​ေကာင်း​လှ၏ ၊ ချမ်း​သာ​ေစ " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူလိုက်သည်။

​ေမွး​ဖွား​စက ' ​ေမာင်ြခတက် ' ၊ နန်း​​ေတာ်သို့​ ​ေရာက်​ေသာ်အခါ ' ​ေမာင်ရဲထွတ် ' ၊ ​ေနာက် တပင်​ေရွှထီး​ နန်း​တက်​ေသာအခါ အစ်မ​ေတာ်နှင့်​ စံုဖက်​ေလသြဖင့်​ လည်း​​ေကာင်း​ ၊ စစ်ပွဲတို့​၌ ရဲရင့်​​ေအာင်ြမင် ​ေလသြဖင့်​ လည်း​​ေကာင်း​ ၊ ' ဘုရင့်​​ေနာင် ' သို့​မဟုတ် ' ဘုရင့်​​ေနာင် ​ေကျာ်ထင်​ေနာ်ရထာ ' ဘွဲ့​ကို ရ​ေလသည်။ တပင်​ေရွှထီး​ နတ်ရွာစံြပီး​​ေနာက် ဘုရင်ြဖစ်​ေသာအခါ ' ဟံသာတီ ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​ြကီး​ ' ဟု ထင်ရှား​​ေလသတည်း​။

ဆင်ြဖူများ​ရှင် နှလံုး​ထား​ြကီး​​ေတာ်မူြခင်း​

ဆင်ြဖူများ​ရှင်၏ ​ေသနာပတိ ြဖစ်​ေသာ (မွန်လူမျိုး​) ဗညား​ဒလသည် မင်း​ြကီး​၏ အသက်ကို သံုး​ခါ ြကံ​ေလသည်။
ပထမ ြမို့​လည်​ေတာ်မူ​ေသာအခါ ဗညား​ဒလသည် ​ေဝါထမ်း​ မွန်တို့​နှင့်​ တိုင်ပင်၍ ဓား​ကို ​ေြမတွင်ြမှုပ်ထား​သည်။ ြမှုပ်ထား​ရာသို့​ ​ေရာက်​ေသာ် ဘုန်း​​ေတာ်​ေြကာင့်​ ရဲမက်တို့​နင်း​မိ၍ ဓား​​ေပါ်သည်နှင့်​ ဗညား​ဒလ၏ အြကံ​ေပါ်​ေလ၏။ သို့​ရာတွင် ဗညား​ဒလကို သည်း​ခံ​ေတာ် မူသည်။ ​ေဝါ​ေတာ်သား​တို့​ကိုသာ မျက်​ေတာ်မူသည်။

ဒုတိယ မင်း​ြကီး​ ​ေရွှ​ေမာ်​ေဓာဘုရား​သို့​ တက်​ေတာ်မူရာဝယ် တုတ် ၊ ဓား​ ြပီး​​ေသာ မွန်တစ်ကျိပ်တို့​ကို လုပ်ြကံ​ေလဟု ဗညား​ဒလက ​ေစခိုင်း​ထား​၏။ မင်း​ြကီး​တက်၍ မဟာရံမုခ်ဦး​အထက်က ​ေနနှင့်​​ေသာ မွန်တို့​သည် တုန်တုန်ချည့်​ချည့်​ ြဖစ်၍ မရပ် မတည်နိုင် ၊ ​ေြမသို့​ချည်း​ ကျြကကုန်၏။ စစ်​ေမး​​ေသာ်​ေပါ်၏။ သို့​ရာတွင် ယခင်ကကဲ့​သို့​ပင် မွန်တို့​ကိုသာ မျက်​ေတာ်မူသည်။

တတိယ တိဂံုဘုရား​သို့​ ြကွ​ေတာ်မူအံ့​ဟု ကမ်း​မှ ​ေဖာ်​ေတာ်သို့​ တက်​ေတာ်မူ​ေသာအခါ ​ေရဗလံု ထသည်ကို ြမင်​ေတာ်မူ၍ စံုစမ်း​​ေစရာ ​ေရငုပ်သန်​ေသာ မွန်နှစ်​ေယာက်ကို ဓား​နှင်တကွာ ​ေအာက်က ရမိ​ေလ၏။ စစ်​ေမး​​ေသာ် ဗညား​ဒလ အြကံြဖစ်​ေြကာင်း​ ​ေပါ်၏။ သို့​​ေသာ်လည်း​ ​ေရှး​အတိုင်း​ပင် သည်း​ခံ​ေတာ်မူသည်။

ဤသို့​လျှင် သံုး​ြကိမ်တိုင် အသက်ကို ြကံြငား​​ေသာ်လည်း​ ငါသို့​​ေသာ ဘုန်း​ရှင်ကံရှင်ကို ြကံ၍ အထ​ေြမာက်မည် မဟုတ်ဟု သည်း​ခံ​ေတာ်မူသည်။ ထို့​ြပင် ဗညား​ဒလသည် လက်ရည် ၊ နှုတ်ရည် ၊ ဉာဏ်ရည် ဂုဏ်သတ္တိနှင့်​ ြပည့်​စံုသူြဖစ်၍ နှ​ေြမာ​ေတာ်မူ​ေသာ ​ေြကာင့်​လည်း​ သည်း​ခံ​ေတာ်မူြခင်း​ ြဖစ်သည်။ ​ေနာက်မှ စစ်​ေရး​စစ်မှုတွင် မ​ေကျပွန်သြဖင့်​ ဗညား​ဒလကို အမျက်​ေတာ်ထား​၍ နာဖျား​တတ်​ေသာ ' ဇနက် ' ဟူ​ေသာ အရပ်တွင် ထား​​ေတာ်မူသည်။ ​ေနာက် ကမန်သို့​ ​ေရာက်သည်။ ကမန်တွင် တစ်လြကာ​ေသာ် ြကမ္မာကုန် ​ေလ၏။

သစ္စာြကီး​​ေသာ ​ေပါလသိုင်း​စား​

ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​ြကီး​သည် လင်း​ဇင်း​ကို သိမ်း​မည်ဟု ချီ​ေတာ်မူရာ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ ၊ မိုး​ညှင်း​​ေစာ်ဘွား​ တို့​ကို ကိုယ်​ေတာ်နှင့်​အတူ လိုက်၍ တိုက်ရမည်ဟု ဆင့်​ဆို​ေတာ်မူ၏။

ထိုအခါ ​ေစာ်ဘွား​တို့​မှာ အား​အင်တန်ခိုး​​ေသး​၍ အမိန့်​ကို မဖီဆန်ဝံ့​ဘဲရှိရာ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​၏ကျွန် ​ေပါလသိုင်း​စား​ကို တိုင်ပင်ြက၏။
​ေပါလသိုင်း​စား​က " လင်း​ဇင်း​သို့​ လိုက်၍တိုက်​ေသာ် သူတစ်ပါး​ အရပ်မှာ ​ေသရမည်။ အာဏာကို ဖီဆန်​ေသာ် ဤ မိမိအရပ်မှာ ​ေသရမည်။ ​ေသရြခင်း​တူ​ေသာ် မိမိအရပ်မှာ ​ေသရသည်က ြမတ်​ေသး​၏။ သို့​​ေြကာင့်​ ဆင်ြဖူရှင်ကို ခုခံ၍တိုက်ပါ။ ​ေအာင်လျှင်လည်း​ ​ေအာင်​ေစ ၊ မ​ေအာင်လျှင်လည်း​ ​ေသပါ​ေစ​ေတာ့​ " ဟု ​ေလျှာက်၏။

​ေစာ်ဘွား​များ​လည်း​ ြကိုက်ညီ၍ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို အ​ေဝး​သို့​နှင်ြပီး​လျှင် မိုး​ညှင်း​​ေစာ်ဘွား​နှင့်​ ​ေပါလသိုင်း​စား​တို့​သည် ဆင် ြမင်း​ ဗိုလ်ပါနှင့်​ ကသာ ၊ မိုး​​ေကာင်း​သို့​ တက်သည့်​လမ်း​က မင်း​ြကီး​အလာကို ပုန်း​​ေအာင်း​​ေစာင့်​​ေနြက၏။

မင်း​ြကီး​ကား​ ​ေစာင့်​​ေသာလမ်း​က မဟုတ် ၊ အြခား​တစ်လမ်း​က တက်​ေတာ်မူ၍ မိုး​​ေကာင်း​သို့​ ​ေရာက်​ေတာ်မူလျှင် မိုး​ညှင်း​​ေစာ်ဘွား​ နှင့်​ ​ေပါလသိုင်း​စား​ တို့​အ​ေြကာင်း​ကို ြကား​သြဖင့်​ သမက်​ေတာ်ကို အမှူး​ြပု၍ ၎င်း​တို့​ကို ဖမ်း​​ေစ၏။ မိုး​ညှင်း​​ေစာဘွား​မှာ ဆင်ဦး​တွင်ပင် ဆံုး​၏။ ​ေပါလသိုင်း​စား​ကို အရှင်ရ​ေတာ် မူသည်။

မင်း​ြကီး​လည်း​ " ဤသို့​ ​ေစာ်ဘွား​တို့​ ပုန်ကန်ြကသည်မှာ မည်သူ၏ အြကံအစည်နည်း​ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူ၏။ ​ေပါလသိုင်း​စား​က မိမိ အြကံအစည် ြဖစ်​ေြကာင်း​ အလံုး​စံု ြပန်ြကား​ြပီး​​ေနာက် " အရှင်မင်း​ြကီး​ လမ်း​လွှဲ၍ တက်​ေတာ်မူ ​ေသာ​ေြကာင့်​သာ ကျွန်​ေတာ်တို့​ မတိုက်လိုက်ရ ြဖစ်ပါသည်။ ယခုမူ ဘုန်း​​ေတာ်​ေြကာင့်​ မိုး​ညှင်း​​ေစာ်ဘွား​လည်း​ ဆံုး​ြပီ ၊ ကျွန်​ေတာ့်​ကိုလည်း​ ရြပီ။ ကျွန်​ေတာ့်​ကို ကွပ်​ေသာ်လည်း​ အရှင်မင်း​ြကီး​၌ မ​ေကာင်း​မှု မြဖစ်နိုင်ပါြပီ " ဟု ရဲရင့်​စွာ ​ေလျှာက်​ေပ၏။

မင်း​ြကီး​လည်း​ မည်သို့​မျှ မမိန့်​ဘဲ ​ေရွှတိုက်စိုး​အား​ အပ်ထား​၏။ ထို့​​ေနာက် မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ ကိုလည်း​ ဖမ်း​ရန် ကျန်​ေသး​သြဖင့်​ ​ေပါလသိုင်း​စား​ကို ​ေခါ်၍ ဆုလာဘ်​ေပး​ြပီး​လျှင် သစ္စာ​ေတာ်ခံလိမ့်​မည်ဟု သစ္စာ​ေတာ်စာကို ဖတ်ရ၏။

ထိုအခါ ရဲရင့်​တည်ြကည်​ေသာ် ​ေပါလသိုင်း​စား​က " ယခု ကျွန်​ေတာ့်​ကို သစ္စာ​ေပး​မည်မှာ အဘယ် အမှု​ေတာ်ကို ထမ်း​ရပါမည်နည်း​ " ဟု သစ္စာမခံခင် ​ေမး​​ေလျှာက်၏။ " အသင့်​ကို ရဲမက်​ေတာ်များ​နှင့်​ သွား​၍ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို ဖမ်း​​ေစလို​ေသာ်​ေြကာင့်​ " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူလျှင် ​ေပါလသိုင်း​စား​က ဦး​သံုး​ြကိမ်ချ၍ ဤသို့​ ​ေလျှာက်၏။

" ​ေစာ်ဘွား​တို့​ကို ပုန်ကန်​ေစြခင်း​သည် လည်း​​ေကာင်း​ ၊ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို ​ေြပး​​ေစြခင်း​သည် လည်း​​ေကာင်း​ ၊ ကသာက ြကို၍ အရှင်မင်း​ြကီး​ကို တိုက်ရန် ြကံြခင်း​သည် လည်း​​ေကာင်း​ ကျွန်​ေတာ်၏ အြကံအစည် စီမံြခင်း​များ​ ြဖစ်ပါသည်။ ဘုန်း​ြကီး​​ေသာ ဘုရင်ြဖစ်၍သာ ​ေြခရင်း​​ေတာ်သို့​ ကျွန်​ေတာ် ​ေရာက်ရြခင်း​ ြဖစ်ပါသည်။ ယခု ကျွန်​ေတာ့်​အရှင်ကို ဖမ်း​​ေပး​ရမည်ဟု မိန့်​​ေတာ်မူရာမှာ မြဖစ်နိုင်ြပီ။ ကျွန်​ေတာ်၏ အရှင်​ေပး​​ေသာ သစ္စာသည် စက္ကူတွင်း​​ေရး​၍ မီး​ဖုတ်ြပာကို ​ေရနှင့်​​ေဖျာ်၍ ​ေသာက်ြပီး​ ြဖစ်သြဖင့်​ ထိုသစ္စာသည် ဝမ်း​တွင်း​၌ မ​ေကျ ရှိပါသည်။ မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို ဖမ်း​မ​ေပး​​ေကာင်း​​ေလာဟု ဤဘဝတွင်မက ​ေနာင်ဘဝတိုင်​ေအာင် သတ်​ေတာ်မူ​ေသာ်လည်း​ ​ေသရ​ေတာ့​မည်သာ။ ကျွန်​ေတာ့်​ အရှင်၏ သစ္စာကိုကား​ မဖျက်ပါ​ေတာ့်​ြပီ " ဟု ​ေလျှာက်၏။

ထိုအခါ ​ေရှ့​​ေတာ်တွင် ခစား​လျက် ရှိ​ေြက​ေသာ မှူး​မတ် အ​ေပါင်း​တို့​အား​ ဤသို့​ မိန့်​​ေတာ်မူ၏။ " အို အမတ်တို့​ ​ေပါလသိုင်း​စား​ ငယ်သည် ​ေပါလသိုင်း​ရွာ ၊ အိမ်​ေြခ ၇၀ ​ေကျာ် ၊ ၈၀ မျှကို မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​​ေပး​၍ စား​ရသည်။ ဤမျှ ​ေကျး​ဇူး​အတွက်ပင် အသက်ကို အ​ေသခံ၍ ​ေလျှာက်သည်။ ဤ​ေပါလသိုင်း​စား​၏ စည်း​စိမ်သည်ကား​ သင်အမတ်တို့​တွင် ရှိ​ေသာ ကျွန်တစ်​ေယာက်၏ စည်း​စိမ်​ေလာက်မျှ မရှိ။ သင်း​ဆို​ေသာ စကား​ကို သင်အမတ်တို့​ ြကား​လျှင် မရှက်ပါသ​ေလာ " ဟု ချီး​မွမ်း​၍ မိန့်​​ေတာ်မူ၏။

ြပီး​မှ " မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို ဖမ်း​မ​ေပး​လျှင် ရှိ​ေစ​ေတာ့​ ၊ ​ေနရာကိုသာ ြပမည်​ေလာ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူရာ " ြပပါမည် " ဟု ဝန်ခံ၍ ​ေနရာြပန်ရန် ​ေရွှဓား​မှူး​နှင့်​ လွတ်လိုက်၏။ လမ်း​ခရီး​ မိုး​​ေကာင်း​က​ေလး​ စခန်း​သို့​ ​ေရာက်​ေသာ် ​ေပါလသိုင်း​စား​ ထွက်၍​ေြပး​​ေလ၏။ ​ေနာက်မှ မင်း​ြကီး​သား​​ေတာ်သည် မိုး​​ေကာင်း​​ေစာ်ဘွား​ကို ရ၍ ဆက်ရာ အသက်ကို လွှတ်ြပီး​လျှင် ​ေကာင်း​စွာပင် ထား​​ေတာ်မူ၏။

ဆင်ြဖူများ​ရှင် ဘုန်း​ြကီး​ပံုနှင့်​ သမိန်​ေထာရာမ

သက္ကရာဇ် ၉၉၁ ခုတွင် ဗညား​ရမ်း​မင်း​၏ အိမ်နိမ့်​တွင် ြမင်​ေသာ သမိန်​ေထာရာမ သည် အဖ မရှိသည့်​​ေနာက် လှည့်​လည်​ေနရာမှ ရှင်ြပု ၊ ​ေနာက် ရဟန်း​ခံ ​ေလသည်။ တစ်ည၌ ​ေညာင်ပင်တစ်ပင်​ေအာက်တွင် ပရိ​ေမတ္တာ စီး​ြဖန်း​​ေနစဉ် ရုက္ခစိုး​နတ် ဆင်း​လာ၍ " ဟံသာဝတီ တွင် မင်း​ြပုလိုလျှင် သီလကို စင်ြကယ်စွာ ထိန်း​​ေလ " ဟု ဆိုလာသည် ဆိုသည်။ ထိုအခါကစ၍ သီလကို စင်ြကယ်စွာ ​ေစာင့်​ထိန်း​​ေလသည်။

​ေနာက်နှစ်လ သံုး​လခန့်​ြကာ​ေသာ် အိပ်မက်သည်ကား​ ြမစ်နား​သို့​သွား​လျှင် မိ​ေကျာင်း​ ​ေပါ်လိမ့်​မည် ၊ စီး​၍ အ​ေနာက်ဘက်ကို ကူး​လျှင် ကညင်ပင် တစ်ပင်ထက်က ဥ​ေဒါင်း​ ​ေြကာ်လိမ့်​မည် ၊ ထိုသစ်ပင်ကို စင်​ေရာ် ဝဲလိမ့်​မည် ၊ ထိုအပင်၏ အ​ေရှ့​ တစ်​ေတာင်ကွာတွင် အနက် သံုး​​ေတာင်တူး​လျှင် ​ေရွှ​ေပနှင့်​ ​ေရး​လျက် သံုး​ဂါထာ ရှိသည်။ ပထမ ဂါထာ အကျိုး​ကား​ ရှိန်း​ဆာယာ ကိုယ်​ေြပာင်း​ ကိုယ်ခွာ ရနိုင်သည်။ ဒုတိယ ဂါထာမှာ ဓား​ ၊ လှံ ၊ ​ေသနတ် ၊ တုတ် စသည် ြပီး​သည်။ တတိယ ဂါထာမှာ ​ေြခကျိုး​ ၊ လက်ကျိုး​ ၊ ဓား​ ၊ လှံ ရှန သည်များ​ကို ​ေရမန်း​၍ ​ေသာက်လျှင် ြပက​ေတ့​ ရှိနိုင်သည်။ ၎င်း​ြပင် စပါး​ ၊ ​ေြပာင်း​ ၊ ပဲ ၊ ဘူး​ ၊ ဖရံု စသည် စိုက်ပျိုး​ရာ၌ ​ေရကိုမန်း​၍ ပက်လျှင် ဆယ်ဆ ဆယ်ြပန်တိုး​၍ သီး​ပွင်သည်။ ထိုဂါထာများ​ကို ​ေန့​ချင်း​ ညချင်း​ရ​ေအာင် ကျက်ြပီး​လျှင် ြမှုပ်ြမဲ ြမှုပ်ထား​ ခဲ့​ရမည်ဟု မက်​ေလ၏။

အိပ်မက်အရသွား​ရာ မိ​ေကျာင်း​​ေပါ်လျှင် ပထမအြကိမ် ​ေြကာက်၍ မစီး​ြဖစ်။ ဒုတိယအြကိမ် စိတ်​ေပါ့​သွပ်​ေသာ ရဟန်း​ မိ​ေကျာင်း​ စီး​မည်ထင်၍ လူသံုး​​ေယာက် ဝိုင်း​ဆွဲ​ေသာ​ေြကာင့်​ မစီး​ြဖစ်။ တတိယအြကိမ်မှ အရဲစွန့်​၍ စီး​ြဖစ်သည်။

အ​ေနာက်ဘက်ကမ်း​၌ အိပ်မက်အတိုင်း​ ​ေတွ့​ရှိ၏။ ဂါထာသံုး​ပုဒ်ကို ကျက်မှတ်၍ ​ေရွှ​ေပကို ြပန်ြမှုပ်ြပီး​လျှင် ထိုမိ​ေကျာင်း​ကိုပင် စီး​၍ ြပန်ကူး​ခဲရာ ြမစ်လယ်၌ ​ေလြကီး​မိုး​ြကီး​ကျ၍ တစ်ြမစ်လံုး​ မိုက်ခဲ့​​ေလ၏။ ထိုအခါ ​ေြကာက်လန့်​ြခင်း​ ြပင်း​စွာြဖစ်၍ ပထမ ၊ ဒုတိယ ဂါထာ နှစ်ပုဒ်ကို ​ေမ့​​ေလသည်။ တတိယ ဂါထာကိုသာ မှတ်မိ​ေလ​ေတာ့​၏။

ထို့​​ေနာက် သမိန်​ေထာရာမသည် အလံုး​အရင်း​စု၍ ဆင်ြဖူများ​ရှင်ကို စစ်ြပုရာ ရှံုး​​ေလသည်နှင့်​ ​ေြပး​ခဲ့​ရ၍ ​ေတာင်သူြကီး​တစ်ဦး​ အိမ်တွင် ခိုလှံု​ေနရ​ေလ၏။ ​ေတာင်သူြကီး​၏ လယ်ယာများ​ကို သမိန်​ေထာရာမက ​ေရမန်း​၍ ပက်​ေပး​လျှင် ဆယ်ဆတိုး​၍ သီး​ပွင့်​သည်ကို ​ေတာင်သူြကီး​ သိြမင်ရ​ေသာ် မိမိ၏ သမီး​အလတ်ကို ​ေပး​​ေလ၏။

ဤသို့​​ေန၍ တစ်​ေန့​၌ သမိန်​ေထာရာမ ြကံသည်ကား​ ငါ၏ ဒူး​များ​ကို ရိုက်ချိုး​၍ ဘုရင်အား​ ဆက်​ေစမည်။ ​ေရှ့​​ေတာ်သို့​​ေရာက်မှ ​ေရငတ်သည်ဆိုလျှင် ​ေရ​ေပး​လိမ့်​မည်။ မန်း​၍ ​ေသာက်ရ​ေသာ် ဒူး​နာ​ေပျာက်လိမ့်​မည်။ ထိုအခါ အနီး​အနား​ရှိ တစ်စံုတစ်ခု​ေသာ လက်နက်ကို ယူ၍ ဘုရင်ကို လုပ်ြကံြပီး​လျှင် မင်း​အြဖစ်ကို ယူမည်ဟု ြကံ​ေလ၏။
ြကံသည့်​အတိုင်း​ ​ေရှ့​​ေတာ်သို့​​ေရာက်လျှင် ​ေရမန်း​၍ ​ေသာက်​ေသာ်လည်း​ ဒူး​နာမ​ေပျာက်ဘဲ ရှိ​ေလမှ သမိန်​ေထာရာမသည် အား​ငယ်၍ ငို​ေလ၏။
" ​ေယာကျ်ား​​ေကာင်း​ ြဖစ်လျက် အဘယ်​ေြကာင့်​ ငိုသနည်း​ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူရာ မိမိအြကံ အလံုး​စံုကို ြပန်ြကား​ြပီး​မှ " ဘုန်း​​ေတာ် ကံ​ေတာ် ြကီး​၍ မိမိအြကံ မ​ေြမာက် ၊ အြကံကုန် စိတ်အား​​ေလျာ့​၍ ငိုပါသည် " ဟု ​ေလျှာက်ရ​ေလ၏။

ဆင်ြဖူများ​ရှင်ကလည်း​ " ငါ့​ဘုန်း​ကံကို မသိ၍ ြကံမှား​ြခင်း​ ြဖစ်သည်။ ယခု ဒိုင်း​လွှား​​ေပး​၍ က​ေစ " ဟု အမိန့်​​ေတာ်ရှိလျှင် ကနိုင်​ေလ၏။ " တန်​ေစ​ေတာ့​ " မိန့်​​ေတာ်မူလျှင် ကျိုး​ြမဲကျိုး​၍ ရှိ​ေလ၏။ ြပီး​မှ ​ေနာင်ကိုလည်း​ စိတ်လက်မချရမည်ကို သိ၍ အဆံုး​စီရင် လိုက်ရ​ေလသတည်း​။

ဆင်ြဖူများ​ရှင်သည် သီဟိုဠ် (သီရိလကင်္ာ) သို့​ စစ်သည်သူရဲများ​ လွှတ်ြခင်း​

၉၃၈ ခုတွင် သီဟိုဠ် (သီရိလကင်္ာ) ဓမ္မပါလမင်း​ သံတမန် ​ေရာက်၏။ စာပါ အ​ေြကာင်း​ကား​ သီဟိုဠ် (သီရိလကင်္ာ) တွင် ' ကွတ်တီး​မင်း​ ၊ ခန်တီး​မင်း​ ၊ သီတာဝက်မင်း​ ၊ ဓမ္မပါလမင်း​ ' ဟူ​ေသာ မင်း​​ေလး​ပါး​ ခွဲ၍ မင်း​ြပု​ေနရာ ပထမ မင်း​သံုး​ပါး​သည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အယူကို လူလျက် သာသနာ​ေတာ် ညစ်နွမ်း​​ေအာင် ြပု​ေနြကသြဖင့်​ သာသနာ​ေတာ် ြကီး​ပွား​​ေအာင် ၎င်း​မင်း​သံုး​ပါး​ကို နှိမ်နင်း​ပါမည့်​ အ​ေြကာင်း​ ဓမ္မပါလ မင်း​က ​ေလျှာက်လိုက်ြခင်း​ ြဖစ်သည်။

ထိုအခါ မင်း​ြကီး​သည် သာသနာအကျိုး​ကို ​ေရှး​ရှုလျက် ဤသို့​ စီစဉ်၍ လွှတ်​ေတာ်မူ၏။ ြပီး​စီး​ခက်ထန်​ေသာ သူတို့​ကို ​ေရွး​၍ ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) သား​ ၊ တနသင်္ာရီသား​ ၊ လင်း​ဇင်း​သား​ ၊ ကျိုင်း​တံုသား​ ၊ ကသည်း​သား​ ၊ ထာဝယ်သား​ ၊ မိုင်း​​ေမာသား​ ၊ စည်ခွင်သား​ ၊ တရုတ်သား​ တစ်ရာစီ ၊ ရှမ်း​ ၊ မွန် ၊ ြမန်မာ ငါး​ရာစီ ဤစစ်သည်တို့​ကို အထူး​ထူး​​ေသာ ​ေမာက်တို ၊ ​ေမာက်ရူ ၊ မိန်ညို ၊ သံချပ်နှင့်​တကွ ​ေရွှလွှား​ ၊ ​ေရွှကာ ၊ ​ေရွှလှံ စွဲ​ေစ၍ စန္ဒသူရိယကို တပ်မှူး​ ၊ ရာဇဗညား​ကို တပ်စစ်ကဲ ခန့်​​ေတာ်မူသည်။ အ​ေြခွအရံ အ​ေဆာင်အ​ေယာင် အခမ်း​အနား​ များ​လည်း​ ​ေပး​​ေတာ် မူလိုက်သည်။

သ​ေဘင်္ာြဖင့်​သွား​ြက၍ ​ေရာက်လျှင် ဓမ္မပါလမင်း​က ြကီး​ကျယ်ခမ်း​နား​စွာ မဏ္ဍပ်ကနား​နှင့်​ ​ေနရာချထား​၏။
ြမန်မာြပည်က စစ်သား​များ​လည်း​ အရှိန်အဝါ ြပလို​ေသာ​ေြကာင့်​ ​ေသာက်ြကြပီး​​ေသာ် ကျွဲ ၊ နွား​ ၊ ဆိတ် ၊ ဝက် တို့​ကို ြမင်လျှင် လှံနှင့်​ထိုး​၍ အချို့​က အ​ေရဆုတ် ၊ အချို့​က အသား​ကိုလှီး​၍ နုပ်နုပ်စဉ်း​သည်။ ​ေနာက် ချင်း​ ၊ ြကက်သွန် ၊ ငရုတ်ထည့်​၍ ​ေသွး​ရဲရဲနှင့်​ပင် ခံတွင်း​ြပည့်​မျှ စား​​ေသာက်ြကသည်။ အချို့​လည်း​ အသား​ကိုဖုတ်၍ မကျက်ဘဲ ​ေသွး​ရဲရဲနှင့်​ပင် စား​ြကသည်။

ဤသို့​ စား​​ေသာက်ြကြပီး​လျှင် ဒိုင်း​​ေရး​ ၊ လွှား​​ေရး​ ၊ ကာ​ေရး​ ၊ ဓား​​ေရး​ ၊ လှံ​ေရး​ အမျိုး​မျိုး​ ကစား​ြက၍ တစ်​ေယာက်ကိုတစ်​ေယာက် ထိုး​ခုတ်ြကကုန်သည်။ ြပီး​စီး​​ေသာသူချည်း​ ြဖစ်၍ အ​ေပါက်အြပဲ မရှိြကကုန်။

ထိုအြခင်း​အရာတို့​ကို သီဟိုဠ် (သီရိလကင်္ာ) သား​တို့​ ြမင်ြက​ေသာ် မိမိတို့​သည် ကျွဲ ၊ နွား​ တို့​ကို ကိုယ့်​အသား​နှင့်​အတူ အမှတ်အယူ ရှိကုန်သြဖင့်​ အလွန်​ေြကာက်ရွံ့​ြခင်း​ ြဖစ်ကုန်သည်နှင့်​ သီဟိုဠ် (သီရိလကင်္ာ) မင်း​​ေလး​ပါး​ဆိုင်ရာ အသင်း​အပင်း​ လူတို့​က သွား​၍ ​ေလျှာက်ြကကုန်၏။ " ယခု ြမန်မာြပည်ကလာ​ေသာ ရဲမက်သား​တို့​သည် လူ မဟုတ် ၊ အစိမ်း​စား​ ဘီလူး​များ​ ြဖစ်​ေြကာင်း​ ၊ တစ်​ေယာက်ကို တစ်​ေယာက် ထိုး​ခုတ်ြကသည်မှာလည်း​ မ​ေပါက်မြပဲ သံတိုင်သံခဲ ကဲ့​သို့​ ြဖစ်​ေြကာင်း​ ၊ အညံ့​ခံမှ သင့်​မည်ြဖစ်​ေြကာင်း​ " တို့​ကို ​ေလျှာက်ြက​ေလ၏။

ြမန်မာတို့​​ေန၍ တစ်လခန့်​ြကာြပီး​မှ မင်း​သံုး​ပါး​က အညံ့​ခံ၍ ဓမ္မပါလမင်း​နှင့်​ ညီညွတ်ကာ သာသနာ​ေတာ်ြကီး​ပွား​​ေအာင် ​ေဆာင်ရွက်ြက၏။
ယင်း​သို့​ ြမန်မာစစ်သူရဲတို့​သည် လက်​ေဆာင်ပဏ္ဏာ များ​စွာယူ၍ ြမန်မာြပည်သို့​ ြပန်ခဲ့​ြက၏။ ​ေရာက်​ေသာ် မင်း​တရား​ြကီး​ အား​ရ​ေတာ်မူ၍ ြကီး​စွာ ချီး​​ေြမှာက်​ေတာ် မူ​ေပသတည်း​။

ဉာဏ်သွား​​ေသာ ဗညား​ဒလ အမတ်ြကီး​

ဟံသာဝတီ ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​ြကီး​သည် ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) မင်း​သို့​ ဆင်ြဖူတစ်စီး​ ဆက်​ေစလို​ေြကာင်း​ စာ​ေစ​ေတာ်မူ၏။ ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) မင်း​က " ဟံသာဝတီမင်း​ မင်း​ကျင့်​တရား​ ဆယ်ပါး​​ေစာင့်​က ငါသည် ဆင်ြဖူတစ်စီး​ ​ေပး​လှူအံ့​ " ဟု စကား​ြပန်လိုက်၏။ ဆင်ြဖူများ​ရှင်ကလည်း​ " ဆက်လျှင်ငါ့​ဘုန်း​ လက်ရံုး​​ေြကာင့်​သာ ြဖစ်သြဖင့်​ သူ လှူသည် မ မည် " ဟု မိန့်​ဆို၍ ဆင်ြဖူယူ ​ေစလွှတ်ြပန်၏။ ထိုအခါ ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) မင်း​က " လက်ရံုး​အား​ကိုး​ ​ေတာင်း​သည်ြဖစ်၍ ငါ မ​ေပး​ြပီ " ဟု ဆိုကာ ​ေရွှ​ေပတွင် အက္ခရာ​ေရး​၍ ဆက်လိုက်၏။

ထို​ေရွှ​ေပတွင် (၁) ဟူ​ေသာ ဂဏန်း​တစ်လံုး​သာ ပါသည်။ အြခား​ မည်သည့်​အရာမျှ မပါ​ေချ။ အမတ်ြကီး​ ဗညား​ဒလအား​ ြပ​ေသာ် ဤသို့​ ​ေလျှာက်​ေပ၏။
" ဤ (၁) ဂဏန်း​သည် ကျွန်ုပ်တို့​ မွန်ဝယ် ' အိုက် ' ဟု ​ေခါ်ပါသည်။ ' အိုက် ' ဟူသည့်​ အလိုကား​ ' အိုက်ဟိုဘွယ် - ဘွယ်ဟိုအိုက် ' ဟု ြပန်၍ ' ငါ မ​ေြကာက်ဘူး​ ' ဆိုလိုပါသည် " ဟု ​ေလျှာက်၏။

ဆင်ြဖူရှင်မင်း​ကလည်း​ ဗညား​ဒလအား​ ချီး​မွမ်း​​ေတာ်မူြပီး​မှ " ငါသို့​​ေသာ မင်း​ကို ' ဘွယ်ဟိုအိုက် ' ဟု ဆို​ေသာ် ငါ ချီ​ေတာ်မမူမီ အဘယ်သို့​ စာ​ေစနှင့်​ ရအံ့​နည်း​ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူ၏။

ဗညား​ဒလက " ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) မင်း​သည် (၁) ဟူ​ေသာ ဂဏန်း​ကို​ေပး​​ေသာ် ကျွန်ုပ်တို့​က (၂) ဟူ​ေသာ ဂဏန်း​ကို ​ေရး​၍ ​ေပး​ပါမည်။ (၂) ဟူ​ေသာ ဂဏန်း​ကို ကျွန်ုပ်တို့​မွန်ဝယ် ' ဒွိ ' ဟု ​ေခါ်ပါသည်။ ' ဒွိ ' အလို​ေသာ်ကား​ ' ဒွိကလက် - ဒွိကလိ ' ဟူ လိုသည်။ အဓိပ္ပါယ်ကား​ ' မ​ေြကာက်က ြကိုး​နှင့်​ချည် ' ဆိုလိုပါသည် " ဟု ​ေလျှာက်၏။
မင်း​ြကီး​လည်း​ သ​ေဘာကျ​ေတာ်မူ၍ (၂) ဂဏန်း​ကို​ေရး​၍ ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) သို့​ ပို့​နှင့်​​ေစ၏။ ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) မင်း​ ​ေတွ့​ြမင်ရ​ေသာ် " ငါတို့​အလိုကို ဟံသာဝတီမင်း​ သိ​ေလြပီ " ဟု ထိတ်လန့်​ြခင်း​ ြဖစ်​ေသာဟူ၏။

၎င်း​​ေနာက် ၉၂၅ ခုတွင် ဆင်ြဖူရှင် မင်း​တရား​ြကီး​သည် ယိုး​ဒယား​ (ထိုင်း​) ကို ချီတက်တိုက်ခိုက် သိမ်း​ယူ​ေလ​ေတာ့​သတည်း​။

သား​​ေတာ်များ​ကို မှထား​​ေတာ်မူခဲ့​​ေသာ ဆင်ြဖူများ​ရှင်၏ မိန့်​ခွန်း​​ေတာ်

၉၄၁ ခုတွင် သံဃာ​ေတာ် ဆရာ​ေတာ်ြကီး​များ​ကို ပင့်​၍ ​ေရှ့​​ေတာ်တွင် သား​​ေတာ်နှစ်ပါး​အား​ ဤသို့​ မိန့်​မှာ​ေတာ်မူ​ေလ၏။
" ​ေမာင်အိမ်​ေရှ့​မင်း​သည် ​ေနာ်ရထာ​ေစာကို ကျွန် ဟူ၍ လည်း​မှတ် ၊ ညီဟူ၍လည်း​မှတ် ၊ သား​ဟူ၍လည်း​မှတ်။ ​ေနာ်ရထာ​ေစာ ကလည်း​ ​ေမာင်အိမ်​ေရှ့​မင်း​ကို အရှင်ဟူ၍လည်း​မှတ် ၊ အစ်ကိုဟူ၍လည်း​မှတ် ၊ အဖဟူ၍လည်း​မှတ်။ ​ေမာင်တို့​နှစ်ပါး​သည် ငါဆံုး​မသည့်​အတိုင်း​ တည်ြကည် ချစ်ြကည်ြကမှ ငါနှစ်လများ​စွာ ြကိုး​ပမ်း​၍ ရရှိအပ်​ေသာ တိုင်း​ နိုင်ငံ အ​ေပါင်း​သည် မြပိုမကွဲ တည်အံ့​သည်။ ငါ၏ ကုသိုလ် ​ေကာင်း​မှုလည်း​ ပွား​များ​အံ့​သည်။ သာသနာ​ေတာ် စီး​ပွား​ ၊ ရဟန်း​ရှင်လူတို့​ စီး​ပွား​လည်း​ များ​အံ့​သည်။ ငါ၏ အဆံုး​အမ မတည်က နိုင်ငံ​ေတာ် ြပိုကွဲ ၊ သာသနာ​ေတာ် ဆုတ်ယုတ် ၊ ရှင်လူတို့​ ပင်ပန်း​ဆင်း​ရဲရာသည်။ ထိုမ​ေကာင်း​မှု​ေြကာင့်​ အ​ေမာင်တို့​လည်း​ အပါယ်လား​​ေလရာသည်။ ယင်း​သို့​ ြဖစ်​ေသာ​ေြကာင့်​ မလို​ေသာ မင်း​​ေဆွစိုး​မျိုး​ ​ေကျး​ဆိုး​ကျွန်ဆိုး​တို့​ ကုန်း​​ေချာ ဖျက်ဆီး​​ေသာအခါ ဤယခု ငါ့​လက်က ချွတ်၍​ေပး​​ေသာ လက်စွပ် နှစ်ကွင်း​ကို အ​ေမာင်တို့​ တစ်ကွင်း​စီ အြမဲဝတ်၍ လက်စွပ်ကို ြကည့်​ြပီး​လျှင် ငါတို့​၏ ခမည်း​​ေတာ် မှာထား​ခဲ့​​ေသာ အမိန့်​​ေတာ်သည် အလွန်​ေလး​နက် ြဖစ်ခဲလှသည်ဟု ​ေနှာက်ယှက်​ေသာ နှလံုး​ကို ​ေြဖ၍ ချစ်ြကည် ​ေလး​ြမတ်ြက​ေလကုန်။ ဤမိန့်​မှာချက်ကို ဆရာ​ေတာ်တို့​ ကလည်း​ အသိအမှတ် ြပု​ေတာ်မူြကပါကုန် " ဟု မိန့်​မှာ​ေတာ်မူ၏။
ဆရာ​ေတာ်တို့​ကလည်း​ သာဓု​ေခါ်​ေတာ်မူြကကုန်၏။

အက္ကပတ်ြပည်သို့​ သံတမန်​ေစလွှတ်ြခင်း​

တစ်ရံခါ​ေသာ် ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​ြကီး​သည် အက္ကပတ်ြပည်သို့​ စွန္ဒရာသီနှင့်​ ​ေခွး​လင်း​စား​တို့​ကို သံ​ေစလိုက်၏။
​ေရာက်လျှင် အက္ကပတ်မင်း​ ​ေရှ့​​ေတာ်သို့​ ဝင်​ေသာအခါ စွန္ဒရာသီက အဆန်း​တြကယ်​ေသာ အဝတ်တန်ဆာတို့​ကို ဝတ်၍ ဦး​​ေခါင်း​မထုပ် (​ေခါင်း​မ​ေပါင်း​)ဘဲ ယမံဆံဆီစက်စက်နှင့်​ ထူး​ဆန်း​လှစွာ​ေသာ နား​​ေတာင်း​ကို ပန်၏။ ​ေခွး​လင်း​စား​က ​ေကာင်း​မွန်​ေသာ အဝတ်တန်ဆာကို ဝတ်၍ ပန်း​ဆိုး​(အနီ) ​ေခါင်း​​ေပါင်း​နှင့်​ ပန်း​မန်ထူစွာ ပန်၍ အကျင်္ီမဝတ်ဘဲ မင်​ေသ့​ခါး​ြပက်ြပက်နှင့်​ (ခါး​အထက်မှာ ထိုး​ကွင်း​ ထင်ထင်ရှား​ရှား​ ​ေပါ်​ေပါ်လွင်လွင်နှင့်​) အ​ေမွှး​အထံု လိမ်း​၍ဝင်၏။ လမ်း​တွင် များ​စွာ​ေသာ အက္ကပတ် ြပည်သူ ြပည်သား​တို့​သည် မြမင်ဖူး​ ​ေသာ​ေြကာင့်​ အံ့​ဩချီး​မွမ်း​ြက၏။ သာ​ေရး​နာ​ေရး​ ​ေမး​ြမန်း​ြပီး​​ေနာက် အက္ကပတ်မင်း​က " ဆင်ြဖူများ​ရှင် နန်း​​ေတာ်နှင့်​ ငါ့​နန်း​​ေတာ် တူ၏​ေလာ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူ၏။ (အက္ကပတ်မင်း​ နန်း​​ေတာ်ကား​ အုတ်နန်း​တွင် ​ေရွှပုစွန်ခွံကပ်၍ ရတနာအတိ ြပီး​၏)

မင်း​သံတို့​လည်း​ " ကျွနု်ပ်တို့​သခင်၏ နန်း​​ေတာ်သည် ဤနန်း​​ေတာ်နှင့်​ မတူပါ။ ကိုး​ဆင့်​ ၊ ခုနှစ်ဆင့်​ ၊ ငါး​ဆင့်​ ရှိ​ေသာ ​ေရွှြပာသာဒ် တို့​သည် ​ေြမက အထွတ်အဖျား​တိုင် ရတနာကွန်ရက်တွင် ပုလဲဆိုင် ၊ ပတ္တြမား​ဆိုင် ဆွဲလျက် လည်း​​ေကာင်း​ ၊ ရတနာမှန်ကင်း​ ၊ တံခွန် ​ေဆာက်၍ လည်း​​ေကာင်း​ ​ေနမင်း​ကဲ့​သို့​ ြပိုး​ြပိုး​ြပက်ြပက် ရှိကုန်၏။ ထို​ေရွှနန်း​ြပသာဒ်တို့​ကို မ​ေရတွက်နိုင်​ေသာ ​ေရွှအိမ် ​ေရွှတိုက်တို့​သည် ရံကုန်၏။ ဤသို့​​ေသာ ြပာသာဒ်တို့​ ​ေရွှမိှန်​ေသာအခါ တစ်နှစ် တစ်ြကိမ် တစ်ရာ့​တစ်ပါး​​ေသာ မင်း​တို့​သည် အသစ်​ေရွှချ မွမ်း​မံြခယ်လှယ် ြကကုန်၏ " ဟု ​ေလျှာက်၏။

အက္ကပတ်မင်း​လည်း​ " ဤသို့​ြဖစ်လျှင် ငါ့​နန်း​ထက် သာ​ေပသည် " ဟု မိန့်​၏။ ဆက်လက်၍ " အသင်တို့​ဘုရင် ဘုန်း​တန်ခိုး​ြကီး​ လှသည် ဆိုသည်မှာ မည်သို့​ ြကီး​​ေလသနည်း​ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူ၏။

" အကျွနု်ပ်တို့​မင်း​ြကီး​ ထွက်​ေတာ်မူ​ေသာအခါ လူမင်း​အ​ေပါင်း​ကို ထား​ဘိဦး​ ၊ ​ေရသတ္တဝါ ြဖစ်​ေသာ မိ​ေကျာင်း​ ၊ လင်း​ပိုင် ၊ ငါး​မန်း​ ၊ လိပ် ၊ ငါး​ တို့​​ေသာ်မှလည်း​ စည်​ေတာ်သံကို ြကား​လျှင် ​ေရထက်၌ ြမူး​ထူး​ခုန်တက်၍ ခစား​ကုန်ပါသည် " ဟု ​ေလျှာက်၏။ " သို့​ြဖစ်လျှင် အံ့​ဖွယ် သရဲ​ေပ " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူ၏။

ြပီး​မှ ​ေရှ့​​ေတာ်တွင် ​ေရွှလင်ပန်း​နှင့်​ ထမင်း​ဟင်း​ အထူး​ထူး​ အြပား​ြပား​ ​ေကျွး​​ေမွး​​ေတာ်မူ၏။ မင်း​သံ နှစ်​ေယာက်လည်း​ ပါသမျှကို တစ်ခုမကျန် အနှံ့​စား​၏။
" အဘယ်​ေြကာင့်​ ဤသို့​ အနှံ့​ စား​သနည်း​ "
" အက္ကပတ်သား​ကင်သည်တို့​ အချက်အြပုတ် တတ်၏​ေလာဟု စံုစမ်း​လို၍ အနှံ့​စား​ပါသည် "
" ငါတို့​ြပည်မှာ ဤ သား​ကင်သည် တို့​သည် အတတ်ဆံုး​တည်း​ ၊ သင်တို့​ြပည်မှာ သာ၍တတ်သူ ရှိသ​ေလာ "
" ကျွန်ုပ်တို့​ြပည်မှာ တတ်​ေြမာက်လှပါသည်။ အချက်အြပုတ် အမျိုး​မျိုး​တွင် တစ်ြခမ်း​ကား​ အ​ေပါင်း​ ၊ တစ်ြခမ်း​ကား​ အကျစ် ၊ တစ်ြခမ်း​ကား​ အ​ေြကာ် ၊ တစ်ြခမ်း​ကား​ အကင် ၊ ငါး​တစ်​ေကာင်တွင် တစ်ပိုင်း​ကား​ အကင် ၊ တစ်ပိုင်း​ကား​ အဖုတ် စသည်ြဖင့်​ အထူး​ထူး​ တင်ပါသည် "
အက္ကပတ်မင်း​လည်း​ အံ့​ဩ၍ " ငါကလည်း​ သံထည့်​လိုက်ဦး​မည် " ဆို၍ သံဖက်လိုက်​ေလ၏။

ြပန်​ေရာက်ြကလျှင် အက္ကပတ်သံတို့​ကို ​ေကာင်း​စွာထား​၏။ မင်း​သံတို့​လည်း​ မိမိတို့​ အတန်ပင် ​ေြပာခဲ့​မိ​ေြကာင်း​ကို ​ေလျှာက်​ေသာ် ​ေြပာခဲ့​သည်နှင့်​ညီ​ေအာင် ဗညား​ဒလအား​ စီရင်​ေတာ်မူ​ေစ၏။
ဗညား​ဒလလည်း​ တတ်လှစွာ​ေသာ သား​ကင်သည်တို့​နှင့်​ အထူး​ထူး​​ေသာ အ​ေပါင်း​ ၊ အဖုတ် ၊ အကျစ် ၊ အ​ေြကာ် စသည်တို့​ကို လည်း​​ေကာင်း​ ၊ တစ်ပိုင်း​ တစ်မျိုး​စီ တစ်ဖက် တစ်မျိုး​စီ လည်း​​ေကာင်း​ စီရင်၏။ အထူး​ကား​ ြကက်ဖို ြကက်မကို ငရုတ် ၊ ြကက်သွန် ၊ ချင်း​စိမ်း​ ၊ အ​ေမွှး​မျိုး​ သွတ်ြပီး​မှ ​ေကျာက ခွဲြပန်လျက် ဝမ်း​ဘဲဥ နှစ်လံုး​ သွတ်ြပီး​​ေသာ် ဆီ ၊ ​ေထာပတ် ၊ နွား​နို့​ လူး​၍ ​ေြကာ်ရ၏။ ကျက်လျှင် ဝမ်း​ဘဲဥ များ​ကို ထုတ်၍ ထိုဝမ်း​ဘဲဥများ​ ​ေနရာဝယ် စာသငယ်နှစ်​ေကာင် အရှင်ကို သွတ်ြပီး​လျှင် ချည်ကို မြမင်ရ​ေအာင် ချုပ်၍ နွား​နို့​ ၊ ​ေထာပတ် လူး​ြပီး​မှ ​ေရွှလင်ပန်း​တွင် ​ေကာင်း​စွာ ြပင်ဆင်ထည့်​ထား​၏။

ပရိသတ်အလယ်၌ အက္ကပတ်သံတို့​ကို ​ေကျွး​​ေပ၏။ အကျစ် ၊ အ​ေြကာ် ၊ အဖုတ် ၊ အကင် တို့​ကိုြမင်​ေသာ် အံ့​ဩြက၏။ ြကက်ကို ​ေကျာကချုပ်ရာ အသား​ကိုယူ​ေသာ် စာသူငယ်တို့​ ထွက်၍ပျံသည်ကို ြမင်ရလျှင် ရင်ကိုသပ်၍ လူ့​ြပည်ဝယ် မြမင်ဖူး​ ၊ မြကား​ဖူး​တကား​ ၊ အသို့​ စီရင်​ေလသနည်း​ဟု အံဩ ချီး​မွမ်း​ြကကုန်၏။
ထို့​​ေနာက် ြမစ်တွင် ဒီ​ေရတက်​ေသာအခါ မင်း​တရား​ြကီး​သည် မှူး​မတ်အစံု ကတ္တူ ၊ လွန်း​ြကင် ၊ ​ေလှာ်ကား​ ၊ ​ေလှအြပည့်​အစံု ခင်း​ကျင်း​၍ အတီး​ ၊ အမှုတ် ၊ အက ၊ အခုန်နှင့်​ ထွက်​ေတာ်မူ၏။ စည်​ေတာ်သံ ၊ တံပိုး​သံ ၊ ခရာသံ ၊ ဗံုသံ ၊ ​ေမာင်း​သံ တို့​ကို ြကား​​ေသာ် ဒီ​ေရကို လိုက်၍ တက်ခိုက်ြဖစ်​ေသာ မိ​ေကျာင်း​ ၊ လင်း​ပိုင် ၊ မကန်း​ ၊ လိပ် ၊ ငါး​တို့​သည် ြမစ်လံုး​ြပည့်​မျှ ထိတ်လန့်​ရွှင်ြမူး​ ခုန်လွှား​ြကကုန်၏။ အက္ကပတ်သံ တို့​လည်း​ ြမင်ရလျှင် အလွန်အံ့​ဩ ​ေြပာမဆံုး​ ြဖစ်ရကုန်၏။ ၎င်း​​ေနာက် လက်​ေဆာင်များ​ ဆက်ြပီး​​ေသာ် ြပန်ြကကုန်၏။

​ေရာက်၍ မိမိတို့​ဘုရင်အား​ ​ေတွ့​ြမင်ခဲ့​ရသမျှကို ြပန်ြကား​​ေလျှာက်​ေသာ် အလွန်ပင် ြကည်ညိုသြဖင့်​ အဖူး​အ​ေြမာ် သွား​မည်ဟု သ​ေဘင်္ာနှင့်​ ကူး​​ေတာ့​မည့်​ဆဲဆဲ ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​ြကီး​ နတ်ရွာစံ​ေသာ​ေြကာင့်​ မ​ေရာက်ခင် ြပန်ရ​ေလသတည်း​။

ဆင်ြဖူရှင် မင်း​တရား​၏ ညီ ၊ သမက်​ေတာ် သတိုး​မင်း​​ေစာ၏ သတ္တိ

ဆင်ြဖူများ​ရှင် မင်း​တရား​လက်ထက် ၉၂၇ တွင် သူပုန် အြဖစ်နှင့်​ ​ေြပး​​ေလ​ေသာ ဗညား​သံုး​ဦး​သည် လင်း​ဇင်း​မင်း​ အကူအညီနှင့်​ မိုင်း​စံြမို့​က အခိုင်ခံ​ေန​ေလ၏။
ထိုအခါ ဆင်ြဖူများ​ရှင် သား​​ေတာ် မဟာဥပရာဇာနှင့်​ ညီ သမက်​ေတာ် အင်း​၀ဘုရင် သတိုး​မင်း​​ေစာ ၊ တူ​ေတာ် မင်း​ရဲ​ေကျာ်ထင် တို့​ကို ဆင် ၊ ြမင်း​ ၊ ဗိုလ်ပါနှင့်​ လိုက်လံ ဖမ်း​ဆီး​​ေစ၏။

အခိုင်ခံ​ေန​ေသာ မိုင်း​စံြမို့​ကို တိုက်ြကရာ အင်း​ဝဘုရင် သတိုး​မင်း​​ေစာသည် ဆင်​ေတာ် သန်ြမန်စွာ ကို ဟသင်္ာြပဒါး​ နီနီ​ေတွး​​ေတွး​ သုတ်၍ စီး​ြပီး​လျှင် သစ်တပ်ကို တိုက်​ေလသည်။ ြမို့​ထိပ်က လှံနှင့်​ချ​ေလလျှင် လက်ယာ​ေပါင်​ေတာ်ကို ​ေဖာက်စူး​၍ ဆင်​ေတာ်သို့​ လက်သံုး​သစ် ဝင်​ေသး​​ေသာ ဟူ၏။ ထိုသို့​စူး​​ေသာ်လည်း​ လှံ​ေတာ်ကို နုတ်​ေတာ်မမူ။ လှံရိုး​ကိုသာ လက်သံုး​​ေတာ်ဓား​နှင့်​ ြဖတ်ပစ်၍ ြမို့​ကို ဆက်လက် တိုက်​ေန​ေလသည်။

မြကာမီ တပ်တိုင် နှစ်တိုင် သံုး​တိုင်လဲ၍ ဆင်နှင့်​တကွ ဝင်နိုင်​ေလသည်။ ဆင်သည် ၊ ြမင်း​သည် တို့​လည်း​ တိုင်လဲရာက ဝင်ြက​ေလ၏။ လင်း​ဇင်း​အမတ်တို့​ ဆင်နှင့်​ခံသည်ကို တိုက်သွား​သည်မှာ ဆင်နှစ်စီး​ သံုး​စီး​ လဲ​ေလ၏။ မြကာမီပင် မိုင်း​စံြမို့​ ကျ​ေလ၍ လင်း​ဇင်း​မင်း​ ​ေြပး​ရ​ေလ၏။
လင်း​ဇင်း​မင်း​ အိမ်​ေရှ့​ဥပရာဇာ ၊ မှူး​မတ် ၊ မိဖုရား​ ၊ ဆင် ၊ ြမင်း​ ၊ လူသူအများ​ ရ​ေတာ်မူသည်။

စစ်​ေအာင်ြပီး​၍ ညဉ့်​အခါ ​ေအာင်ပွဲခံြက​ေသာအခါမှ ြပည်ဘုရင် သတိုး​မင်း​​ေစာသည် မိမိ၏​ေပါင်တွင် စူး​​ေသာလှံသွား​ကို ချွတ်နုတ်၍ ​ေဆး​ဝါး​ကု​ေတာ် မူ​ေလသတည်း​။