မြန်မာ့ဂုဏ်ရည် ရာဇဝင်ဖတ်စာ

တရား​​ေစာင့်​​ေသာ ရခိုင်မင်း​တစ်ပါး​

သက္ကရာဇ် ၆၄၁ မှ ၇၃၆ အထိ ရခိုင်ြပည် (​ေလာင်း​ြကက်ြမို့​​ေတာ်) ၌ အုပ်စိုး​​ေသာ ရခိုင်ဘုရင်မင်း​ထီး​သည် အလွန်တရာ ​ေြဖာင့်​မတ်၏။ ထုတ်ထား​​ေသာ အမိန့်​တစ်ရပ်ကား​ " သား​ မ​ေကာင်း​လျှင် အဖကို စီရင်ရမည် ၊ သမီး​ မ​ေကာင်း​လျှင် အမိကို ၊ မယား​ မ​ေကာင်း​လျှင် လင်ကို ၊ တပည့်​ မ​ေကာင်း​လျှင် ဆရာကို ၊ ကျွန်မ​ေကာင်း​လျှင် သခင်ကို စီရင်ရမည် " ဟု အမိန့်​​ေတာ်ကို ထုတ်ထား​၏။

တစ်​ေန့​​ေသာ် သူ​ေဌး​တစ်ဦး​၏ ကျွန်နှစ်​ေယာက်သည် နွား​ခိုး​ယူ သတ်စား​သြဖင့်​ အဖမ်း​ခံရ​ေလ၏။ ၎င်း​တို့​၏ အရှင်သူ​ေဌး​သည် မင်း​အာဏာကို ​ေြကာက်သြဖင့်​ ဘုရင့်​ဦး​ရီး​​ေတာ် အနန္တဘယ ထံသို့​ကပ်၍ ​ေငွတစ်​ေထာင် လာဘ်​ေပး​ြပီး​ ကျွန်ရှင်ခံပါဟု ဆိုလာ၏။ ဦး​ရီး​​ေတာ်လည်း​ " ငါသည် ဘုရင့်​ဦး​ရီး​​ေတာ် ြဖစ်၏ ၊ အြပစ် မြဖစ်နိုင်ရာ " ဟု ​ေငွကို ယူ၍ ဝန်ခံလိုက်၏။

တရား​ခံများ​ကို စစ်​ေဆး​​ေသာ် ဦး​ရီး​​ေတာ် အနန္တဘယ၏ ကျွန်​ေတာ်များ​ ြဖစ်ပါသည်ဟု ​ေလျှာက်ြက၏။ ထိုအခါ ဘုရင်မင်း​ထီး​သည် စစ်တ​ေကာင်း​စား​ ဝိမလ အမတ်ကို ​ေမး​ြမန်း​တိုင်ပင်၍ " ငါတို့​မင်း​ မည်သည်မှာ မည်သူ့​မျက်နှာကိုမျှ မ​ေထာက်နိုင် " ဟု ဦး​ရီး​​ေတာ်ကို သူသတ်တို့​အား​ အပ်​ေလ၏။

တစ်ခါ​ေသာ် မှူး​မတ် စသူတို့​သည် ကွမ်း​စား​ြပီး​လျှင် နန်း​​ေတာ်တိုင်များ​ကို အမှတ်မဲ့​ ထံုး​သုတ်​ေလ့​ ရှိသည်နှင့်​ " ​ေနာင် ထံုး​သုတ်သူကို ​ေတွ့​လျှင် သုတ်သည့်​ လက်​ေချာင်း​ကို ြဖတ်မည် " ဟု အမိန့်​​ေတာ် ထုတ်​ေလသည်။ တစ်​ေန့​၌ ဘုရင်ကိုယ်တိုင် လက်ညှိုး​ြဖင့်​ ထံုး​သုတ်မိ၏။ ြမင်​ေသာ အမတ်တစ်ဦး​က အချိန်နာရီပါ စာြဖင့်​ ​ေရး​မှတ်ထား​လိုက်၏။

ထို​ေနာက် ၁၅ ရက်ြကာ​ေသာ် မှူး​မတ်စံုညီ နှင့်​တကွ နိုင်ငံြခား​ သံအမတ်များ​ပါ ညီလာခံ​ေနစဉ် နန်း​​ေတာ်​တိုင်တွင် ထံုး​သုတ်ရာကို ြမင်၍ ​ေမး​​ေတာ်မူရာ မှတ်ထား​​ေသာ အမတ်က ဘုရင်ကိုယ်တိုင် သုတ်မိ​ေြကာင်း​ မှတ်သား​ထား​​ေသာ စာနှင့်​တကွ ​ေလျှာက်​ေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရင်မင်း​ထီး​သည် ချက်ချင်း​ပင် အများ​တို့​​ေရှ့​၌ မိမိ၏ လက်ညိုး​ကို သန်လျက်ြဖင့်​ ြဖတ်လိုက်​ေလ၏။

(​ေလာင်း​ြကက်ြမို့​အနီး​ နန်း​ကျအရပ်၌ ဘုရား​ရုပ်တု​ေတာ်တစ်ဆူ ယခုတိုင်ရှိရာ ​ေရှး​က လက်ယာဘက်လက်တွင် လက်​ေလး​​ေချာင်း​သာ ရှိသည်။ လက်ညိှုး​မပါမရှိ​ေချ။ ထိုဘုရင်ကို စွဲ၍ လည်း​​ေကာင်း​ ၊ သို့​မဟုတ် ထိုဘုရင်၏ အြပုအမူကို အထိမ်း​အမှတ်ြပ၍ လည်း​​ေကာင်း​ တည်ထား​ဟန်တူသည်)

တစ်ခါ​ေသာ် ဘုရင် မင်း​ထီး​သည် မိမိ ​ေကျး​ကွန်တစ်​ေယာက်ကို အမတ်ြကီး​ ခန့်​​ေလ၏။ ထိုအခါ မိဖုရား​ြကီး​က မိမ၏ ​ေမာင်​ေတာ်မှာ မင်း​မျိုး​မင်း​နွယ် ြဖစ်၍ ထို​ေနရ၌ ခန့်​ထား​သင့်​​ေြကာင်း​ ​ေလျှာက်၏။ ဘုရင်က " ​ေကျး​ကျွန်ပင် ြဖစ်​ေသာ်လည်း​ မိဖုရား​ ​ေမာင်​ေတာ်ထက် အရည်အချင်း​ ပညာအ​ေြမာ်အြမင် သာ​ေသာ​ေြကာင့်​ ခန့်​ထား​​ေပသည် " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူ၏။

မိဖုရား​ကား​ ​ေကျး​ကျွန်က သာသည် ဆိုသည်ကို မယံုနိုင် မ​ေကျနပ်နိုင် ရှိ​ေနရာ ထင်ရှား​ြပအံ့​ဟု မိဖုရား​​ေရှ့​တွင်ပင် ထိုသူနှစ်​ေယာက်ကို " နန်း​​ေတာ်​ေအာက်နား​တွင် ​ေခွး​မတစ်​ေကာင် ​ေခွး​ငယ်အများ​ ​ေမွး​လျက်ရှိ​သည် ၊ သွား​၍ ြကည့်​ြက​ေချ " ဟု ​ေစလွှတ်​ေတာ် မူလိုက်၏။

နှစ်​ေယာက်သား​လည်း​ သွား​၍ြကည့်​ြကရာ မိဖုရား​ ​ေမာင်​ေတာ်မှာ ဘုရင်နှစ်သက်​ေစရန်ဟု အလျင်အြမန် ြပန်လာခဲ့​၏။ အမတ်ခန့်​ထား​ြခင်း​ ခံရသူကား​ ဤမျှ​ေသး​သိမ်​ေသာ အရာကို ဘုရင်မင်း​ြမတ်က အ​ေြကာင်း​မဲ့​ မ​ေစခိုင်း​ရာ ၊ တစ်စံုတစ်ခု​ေသာ အ​ေြကာင်း​ ရှိလိမ့်​မည်ဟု ​ေတွး​ဆ၍ အလျင်စလိုမြပုဘဲ အရာရာကို ​ေသချာ​ေစ့​ငုစွာ ြကည့်​ရှုမှတ်သား​​ေလ၏။

မင်း​ထီး​သည် အလျင်ြပန်လာ​ေသာ မိဖုရား​​ေမာင်​ေတာ်အား​ " ​ေခွး​များ​ ​ေမွး​ြပီ​ေလာ " ဟု ​ေမး​​ေတာ်မူရာ " ​ေမွး​ပါြပီ " ဟု ​ေလျှာက်၏။ ဘုရင်က " ​ေခွး​က​ေလး​ ဘယ်နှစ်​ေကာင်နည်း​ " ဟု ထပ်၍ ​ေမး​လိုက်ရာ မ​ေြဖနိုင်၍ ​ေြပး​ဆင်း​​ေရတွက် ၊ ြပန်​ေရာက်မှ ​ေခွး​က​ေလး​ မည်မျှဟု ​ေလျှာက်နိုင်​ေလ၏။ တစ်ဖန် အထီး​မည်မျှ ၊ အမ မည်မျှ ၊ အနီ မည်မျှ ... စသည်ြဖင့်​ ​ေမး​တိုင်း​​ေမး​တိုင်း​ သွား​၍ သွား​၍ ြကည့်​ြပီး​မှသာ ​ေလျှာက်​ထား​ ​ေြဖဆိုနိုင်​ေလ၏။

ဤအ​ေတာအတွင် ဘုရင်​ေရွး​​ေကာက်သူ ​ေရာက်လာ၍ ယခင်နည်း​အတိုင်း​ ​ေမး​ခွန်း​များ​ကို ​ေမး​​ေတာ်မူရာ မိဖုရား​​ေမာင်ကဲ့​သို့​ ​ေြပး​၍ ​ေြပး​၍ မြကည့်​ဘဲ အလံုး​စံုပင် ​ေသချာ​ေစ့​ငုစွာ ြပတ်သား​စွာ ​ေလျှာက်ထား​နိုင်​ေလ၏။

ဤအခါ ဘုရင်က " မိဖုရား​ အသင်ကိုယ်တိုင် ြမင်ရ ြကား​ရြပီ မဟုတ်​ေလာ။ သင်၏ ​ေမာင်မှာ မှူး​မတ်ရာထူး​နှင့်​ မတန် ၊ အခိုင်း​အ​ေစ မျှ​ေလာက်နှင့်​သာ တန်သည်။ ငါ ​ေရွး​​ေကာက်သူမှာကား​ တစ်ြကိမ်ြကည့်​ရံုနှင့်​ အရာရာကို ​ေတွး​​ေတာဆင်ြခင်၍ အချိန်မကုန်ဘဲနှင့်​ အကျိုး​ြပီး​​ေစနိုင်သူ ြဖစ်သည်။ သို့​​ေြကာင့်​လည်း​ တိုင်း​​ေရး​ြပည်ရာကို ြကည့်​ရှု အုပ်ချုပ်နိုင်မည့်​သူ ြဖစ်​ေပသည် " ဟု မိန့်​​ေတာ်မူ၏။ ထိုအခါမှ မိဖုရား​သည် များ​စွာ​ေကျနပ် သွား​​ေလ​ေတာ့​သတည်း​။