မြန်မာ့ဂုဏ်ရည် ရာဇဝင်ဖတ်စာ

ဟံသာဝတီပါမင်း​

၁၁၁၃ ခုတွင် မွန်များ​ တက်၍ တိုက်ခိုက်သြဖင့်​ အင်း​ဝ ပျက်​ေလ၏။ အင်း​ဝဘုရင် မဟာဓမ္မရာဇာဓိပတိ ဘွဲ့​ခံ ဟံသာဝတီပါမင်း​ ကိုလည်း​ မိဖုရား​ အ​ေြခွအရံ ၊ လက်နက် ၊ ဆင်ြမင်း​ ၊ ပစ္စည်း​ဘဏ္ဍာပါ သိမ်း​ကျံုး​၍ ဖမ်း​ယူသွား​​ေလ၏။ သံုး​နှစ်ခန့်​ သံု့​ပန်း​အြဖစ်ြဖင့်​ ထား​ြပီး​မှ ြမန်မာဘုရင်သည် မသင့်​​ေသာအြကံကို ြကံသည်ဟု ဘုရင်နှင့်​တကွ မိဖုရား​​ေခါင်ြကီး​ အချို့​​ေသာ သား​​ေတာ် သမီး​​ေတာ်တို့​ကိုပါ ပဲခူး​​ေချာင်း​ စည်တီး​အရပ်၌ ​ေရတွင်ချ၍ သတ်​ေလသတည်း​။

ဤသို့​မ​ေသရမီတွင် ဟံသာဝတီမင်း​သည် ပညာမဲ့​​ေသာ သူများ​ကဲ့​သို့​ ​ေချာက်ချား​ြခင်း​ မရှိဘဲ အနိစ္စသ​ေဘာတရား​ ၊ ဘုရား​ဂုဏ်​ေတာ် ​ေကျး​ဇူး​ကို အထူး​​ေအာက်​ေမ့​​ေတာ် မူ​ေြကာင်း​ကို ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​တို့​ သိြက​ေစရန် ​ေအာက်ပါပိုဒ်စံု ရတုကို ​ေရး​ဆို ခဲ့​​ေလသတည်း​။

(၁) ပုဂ္ဂိုလ်​ေြခာက်မည် ၊ သ​ေန္ဓတည်သား​ ၊ ဤသည် ပရိတ် ၊ ရှစ်ဆယ်စိတ်တွင် ၊ ခု - တိထီ - ​ေနာင်လျဉ် ၊ သံ​ေယာဇဉ်လည်း​ ၊ အယဉ်စီစီ ၊ တိထီသာခန်း​ ၊ ​ေပျာ်မြမန်း​ခဲ့​ ၊ တစ်ဆန်း​ကျူး​လွန် ၊ ဘံုသံုး​တန်တွင် ၊ နိှုင်း​ရန်တူ​ေြကာင်း​ ၊ ​ေရွး​ချယ်​ေပါင်း​​ေသာ် ၊ ​ေသာင်း​ကလွှတ်ခွာ ၊ ရာကား​ကင်း​​ေဝး​ ၊ ကိုး​​ေယာက်​ေရှး​လျှင် ၊ ရှင်​ေထွး​လှ​ေခါင် ၊ လှတန်​ေဆာင်သည် ၊ ရှင်​ေအာင်ကိုသာ လွမ်း​မိခဲ့​။

(၂) ထုတ်ဆို​ေဆာက်တည် ၊ ခန်ငါး​မည်လည်း​ ၊ အတည်မြမဲ ၊​လွင်ဆင်း​ရဲစွ ၊ စိုး​ကဲမသာ ၊ ဤကာယာမူ ၊ ဖန်ရာဆင်ြခင် ၊ ဌီသို့​သင်လည်း​ ၊ တင်သာမ​ေရာက် ။ တစ်​ေထာက် တက်တက် ၊ တစ်သက်သက်တည့်​ ၊ မွန်း​ချက်ဦး​တင် ၊ သံုး​ခွင်မိုက်​ေမှာင် ။ ​ေလး​မည်​ေရာင်း​လည်း​ ၊ ရာ​ေထာင်ဆကာ ၊ မနှုန်း​သာသား​ ၊ ဝိဇ္ဇာယှက်​ေြမှး​ ၊ ထိုသည့်​​ေဘး​​ေြကာင့်​ ၊ တုန်​ေအး​သည်း​တွင်း​ ၊ ြခင်ဆီချဉ်း​မျှ ၊ ပျံ့​သင်း​မရွှင် ၊ ရှိသည်ပင်ကို ၊ ​ေနှာင်း​ြမင်ြငိမ့်​ရွှန်း​ ၊ လှတုကျွန်း​သား​ ၊ သံုး​ခန်း​​ေခတ္တ ၊ စံတိုင်း​ပသည် ၊ ရှင်ယျကိုသာ တမ်း​မိခဲ့​။

(၃) နှုတ်ချို​ေလျှာက်မည် ၊ ြကံမိသည်​ေြကာင့်​ ၊ ​ေရွှြပည်ဘံုစွန် ။ နိဗ္ဗာန်ကိုပင် ၊ မလိုချင်​ေသး​ ၊ ရှင်​ေထွး​လှလွန်း​ ၊ လှတံခွန်၏ ၊ ကျူး​လွန်ချိုသာ ၊ ဩဇာ​ေရွှခွန်း​ ၊ ြကိုင်ြကိုင်မွှန်း​ကို ၊ ဦး​စွန်း​ထိပ်ြပင် ၊ ​ေကာင်း​စွာဆင်၍ ၊ ​ေရွှရင်​ေတာ်​ေငွ့​ ၊ လှံုရ၍လျှင် ၊ မ​ေမ့​ရလို ၊ ဆက်တိုင်ကိုယ်ဟု ၊ တဆို​ေလျှာက်မည် ၊ ြကံမိသည်​ေြကာင့်​ ၊ ​ေရွှရည်ဦး​သစ် ၊ စံ​ေသာ်ညစိလိမ့်​ ၊ တင်ြပစ်ကင်း​​ေဝး​ ၊ ကိုး​​ေယာက်​ေရှး​လျှင် ၊ ရှင်​ေထွး​လှ​ေခါင် ၊ လှရှင်​ေအာင်ကို ၊ ရည်​ေဆာင်လွန်ကျူး​ ၊ မရွှင်ြမူး​သည် ၊ ရှင်ဦး​ကိုသာ ရမ်း​မိခဲ့​။

( ဤရတုမှာအတန် နက်နဲ သိမ်​ေမွ့​​ေလသည်။ လူငယ်များ​ နား​လည်ရန် ခက်ခဲ၏။ ဤသံသရာ ​ေလာကြကီး​၌ မ​ေကာင်း​မှု ပွား​များ​​ေန၍ ကုသိုလ်​ေကာင်း​မှု များ​စွာ မြပုလုပ်ခဲ့​ရ။ နိဗ္ဗာန် မ​ေရာက်​ေသး​သမျှ ဆင်း​ရဲဒုက္ခ ​ေရာက်ြကရမည့်​ အ​ေြကာင်း​ကို ​ေနာင်ပွင့်​မည့်​ အရိ​ေမတ္တယျဘုရား​အား​ ​ေလျှာက်ထား​ အား​ကိုး​လို​ေြကာင်း​ တိုင်တန်း​တသြခင်း​ ြဖစ်သည်။ ဤမျှသာ အြကမ်း​အား​ြဖင့်​ နား​လည်ရာ၏ ​)