မြန်မာ့ဂုဏ်ရည် ရာဇဝင်ဖတ်စာ

ဣ​ေြန္ဒြကီး​​ေသာ ရမည်း​သင်း​စား​ သီဝလ

အင်း​၀ သတိုး​မင်း​ဖျား​သည် ၇၂၉ ခုတွင် အနိစ္စ​ေရာက်လျှင် မှူး​မတ်အ​ေပါင်း​တို့​သည် တိုင်ပင်ညီညွတ်လျက် စကား​ အလွန်နည်း​၍ ဣ​ေြန္ဒြကီး​စွာ​ေသာ ရမည်း​သင်း​စား​ သီလဝကို မင်း​ြပု​ေတာ်မူပါဟု ​ေတာင်း​ပန်ြကကုန်၏။ သီလဝ ကလည်း​ " ငါသည် တစ်​ေန့​ကို စကား​ သံုး​​ေလး​ခွန်မျှ မ​ေြပာ ၊ မင်း​အြဖစ်ကိုလည်း​ အလိုမရှိ။ အြမင့်​မင်း​ တရဖျား​​ေစာ်ကဲ သည် မင်း​၏ ​ေယာက်ဖလည်း​ ြဖစ်သည်။ နှလံုး​ရည် လက်ရံုး​ရည်နှင့်​လည်း​ ြပည့်​စံုသည်။ သို့​​ေြကာင့်​ ​ေစာ်ကဲကို မင်း​​ေြမှာက်ြက​ေလ " ဆို၏။ မှူး​မတ်တို့​လည်း​ သ​ေဘာတူ၍ ​ေစာ်ကဲကို မင်း​​ေြမှာက်ြက​ေလ၏။ " မရွယ်ဘဲနှင့်​ ​ေစာ်ကဲ မင်း​ြဖစ်သည် " ဟူ​ေသာ စကား​ပံုသည် ဤက စသည်။

၇၅၄ ခုတွင် မိုး​ညှင်း​ရှမ်း​တို့​သည် ဝင်၍ တိုက်ြကရန် မင်း​ြကီး​စွာ​ေစာ်ကဲသည် ရှမ်း​တို့​ကို ခုခံရန် မိမိ၏ ြမို့​စား​အ​ေပါင်း​တို့​ကို စု​ေဆာင်း​ ​ေခါ်ငင်​ေနစဉ် ရမည်း​သင်း​စား​ သီလဝ သည်ကား​ ရှမ်း​တပ်များ​ ရှိရာသို့​ တိုက်ရိုက် အြပင်း​ချီတက်၍ တိုက်​ေလသည်။ ရှမ်း​တို့​ မခံနိုင်၍ ​ေသ​ေကျ ပျက်ြပား​ ​ေြပး​လွှား​ရကုန်၏။

သီလဝသည် ရှမ်း​တို့​ကို ​ေအာင်ြမင်ြပီး​​ေသာ် စစ်တွင်ရ​ေသာ ဆင်ြမင်း​ ၊ လူသူ ၊ လက်နက်ကိရိယာ တို့​ကို မင်း​အား​ ဆက်​ေစ၍ မိမိကား​ ဘုရင်ထံမဝင်ဘဲ ရမည်း​သင်း​သို့​ ြပန်​ေလသည်။ ဤတွင် လိုရင်း​ အလုပ် ကို သာ ြပီး​​ေအာင်လုပ်၍ မျက်နှာရ​ေအာင် မြပုလိုဟန် ရှိသည်။

မင်း​ြကီး​စွာ​ေစာ်ကဲလည်း​ ဤသို့​ သီလ၀ မဝင်ဘဲ သွား​သည်ကို မခန့်​မညား​ ြပုသည်ထင်၍ ပညာရှိ စည်း​တပစ် အမတ်ကို ​ေမး​ရာ " အရှင်မင်း​ြကိး​ အမှု​ေတာ်ကို ​ေြပကုန်​ေအာင် ထမ်း​ြခင်း​သာ လိုရင်း​ ြဖစ်ပါသည်။ သူတစ်ပါး​၏ ​ေကျး​ဇူး​ကို ရှာ​ေဖွ၍ တင်ြပရပါမည်။ ​ေယာက်ဖ​ေတာ် သီလဝသည် ဤသို့​ မိမိသ​ေဘာအ​ေလျာက် ြပုတတ်​ေသာ ဝါသနာရှိ​ေြကာင်း​များ​ကို အရှင်မင်း​ြကီး​တို့​ သိြပီး​ ြဖစ်ပါသည်။ အမျက်​ေတာ် မထား​သင့်​ပါ " ဟု ​ေလျှာက်၏။ ထိုအခါမှ သီလဝထံ ဆုလာဘ်များ​စွာ ပို့​​ေစ​ေတာ်မူ၏။

ဤသီလဝသည် အလွန်ဣ​ေြန္ဒြကီး​သည် ြဖစ်၍ တစ်သက်လံုး​​ေသာ်မှ သံုး​ခါသာ ြပံုး​ရယ်ဖူး​သည် ဟူ၏။ အခါတစ်ပါး​ ​ေတာသား​တစ်​ေယာက်သည် ြကက်လက်​ေဆာင် ဆက်မည်ဟု သီလဝမင်း​အိမ်သို့​ လာရာ မင်း​ကို မြမင်၍ ြပန်ဆင်း​သွား​​ေလသည်။ သီလဝ၏ဇနီး​ ​ေစာပုလဲ သည် ြမင်လျှင် " ငါသည် မင်း​၏ မယား​ ြဖစ်ပါလျက် ငါ့​ကိုမျှမဆက်ဘဲ ြပန်သွား​​ေလသည် ၊ ငါတို့​ မိန်း​မတို့​သည်ကား​ ​ေယာကျ်ား​တို့​ ဘုန်း​ကိုသာ မှီလျက် အသက်​ေမွး​ရ​ေချသည်တကား​ " ဟု သီလဝ လာ​ေသာအခါ ​ေရွှဖလား​နှင့်​ဆီး​၍ ​ေြခကို ​ေရ​ေဆး​​ေလ၏။ ထိုအခါ သီလဝသည် " ယ​ေန့​ ငါ့​မယား​ ထူး​ြခား​လှ​ေပသည် တကား​ " ဟု ြပံုး​​ေသာ ဟူ၏။

တစ်ခါလည်း​ ြမို့​ထိပ်တွင် ​ေနစာလှံု​ေနခိုက် ရဟန်း​လူထွက် တစ်​ေယာက်သည် ​ေခါင်း​​ေပါင်း​နှင့်​တကွ ကျံုး​ထဲတွင် ​ေရငုပ်၍ ချိုး​သည်ကို သီလဝ ြမင်လျှင် ရယ်​ေသာ ဟူ၏။

တစ်ြကိမ်လည်း​ ရမည်း​သင်း​ြမို့​ ဝန်း​ကျင်သို့​ ရှမ်း​စစ်သည်အများ​ ​ေရာက်လာသည်ကို သီလဝသည် ြကက်ပွဲက မထ ဂရုမစိုက်ဘဲ ​ေန​ေလလျှင် ​ေစာပုလဲလည်း​ စိတ်ပူစိုး​ရိမ်စွာ ရင်ဘတ်တတီး​ ၊ ရင်ဝတ် အကျွတ် ကျွတ် ၊ ဦး​ဆံဖား​လျား​နှင့်​ " ရန်သူအြပည့်​ ြမို့​ြပင်က ရှိသည်ကို ဂရုမြပုဘဲ ြကက်ပွဲမှာသာ သို့​စင်​ေနဘိ သ​ေလာ " ဟု ဆို၍ ​ေြပး​လာသည်ကို " ငါ့​မယား​ ဗျာပါြကီး​လှ​ေလတကား​ " ဟု ဆို၍ ြပံုး​ရယ်​ေသာ ဟူ၏။

ြပီး​မှ သီလဝသည် မယား​ယံု တီတလ တို့​နှင့်​ ထွက်၍တိုက်ရာ ​ေအာင်​ေလ၏။ (မယား​ယံု တွင်သည်ကား​ " သင်၏လင်သည် စစ်ပွဲတွင် ရန်သူဝိုင်း​မိ၍ ​ေသရစ်​ေလြပီ " ဆိုသည်ကို မယံု။ " ငါ၏လင်သည် သတ္တိ​ေကာင်း​ ြဖစ်သည် ၊ အဘယ်အခါမျှ ရန်သူ အသတ်ကို ခံရမည် မဟုတ် ၊ သူကသာ သတ်ခဲ့​လိမ့်​မည် " ဟု ယံုြကည်အား​ကိုး​စွာ ​ေြပာ​ေနစဉ်တွင် ထိုလင် ​ေရာက်လာ​ေသာ​ေြကာင့်​ ' မယား​ယံု ' တွင်သတည်း​)